Büyük Demirkazık Tırmanış Faaliyeti

Faaliyetin Adı: Büyük Demirkazık Tırmanış Faaliyeti
Faaliyet Tarihi: 23 Temmuz 2018 Alpinstil
Katılımcılar:
Kenan Oruç
Ozan Eryılmaz
Erkam Kılınç
İlknur Ağum
Eyüp Kozan
Ekip lideri:Kenan Oruç
Rota için gerekli teknik ekipmanlar: Çekiç, sikke, perlon, karabina(mağaracı), 80metre ip, 15metre ip(8mm), iniş ve emniyet aleti, kask, kemer
Hava durumu: Bulutlu, çok serin ve rüzgarlı

Mümtaz Çankaya Dağ evinden saat 03:05 te özel araçla Sokullu pınarı mevkisine doğru yola çıktık(1600m). Sokullu pınarı mevkisine saat 03:30’da ulaştık, 10 dakika son kontrollerimizi tamamladıktan sonra yürüyüşe 03:40’ta başladık. 10 dakika yürüdükten sonra ekip arkadaşımız Eyüp Kozan’in kaskını arabada unuttuğunu farketti ve arabaya tek başına geri döndü ve 15 dk sonra yanımıza tekrar geldi ve yürüyüşmüze devam ettik. 05:00 saatinde Narpuz 1 sonu (Narpuz 2 girişinde) kahvaltı için mola verdik.

Hava çok serin ve rüzgarlı olduğu için bir taşı siper ettik ve branda ile rüzgarı kesmeye çalıştık. Saat 05:30’da vadi içine ilerledik ve şelaleyi sol taraftan dik vurarak bypass ettik(tavsiye:selaleye daha yakın ve sol tarafında daha güvenli ve eğimi az rota var) şelaleyi dik geçtikten sonra sol taraftan 10 dakika yan geçişten sonra vadinin sağ tarafında görülen patikaya(patikanın sağ çaprazında etrafı yeşil bir şelale daha var) doğru geçtik. Patikayı ve rota babalarını takip ederek saat 07:30 da kızıl çarşak girişine geldik (2900) ve çarsağa girdik ve yukarı doğru görünen izleri sağ tarafından takip ederek ilerledik, çarşağın ortalarına doğru yol ayrımına ulaştık sağ tarafın daha kolay görünmesi bizi yanılttı ve sağ taraftan çok zor bir kaya yapısıyla mücadele ederek yukarı doğru devam ettik(rota zorluğundan dolayı yarım saat dinlenme ve ihtiyaç molası verdik ve toplamda bu rota bize 2saat kaybettirdi) yukarı sırta ulaştıktan sonra yanlış yerden çıktığımız farkettik ve boyuna ulaşmak için sol taraftan 20metre iniş ve tekrar çıkış yaptıktan sonra boyuna yani doğu çarşağı ve kızıl çarşağın birleştiği bivak alanına saat 11:30 ulaştık(3350metre).

Havanın serin ve rüzgarlı olmasından dolayı zirvede içmek için su kaynattık bir sırt çantasına tatlı ve tuzlu hafif gıdalar koyduk ve teknik malzemeleri kuşanıp diğer çantaları bivak alanında bıraktık. Saat 11:50’de sağ taraftan babaları takip ederek yarık ve çatlaklardan yukarı doğru ilerlemeye başladık. Yaklaşık 200metre yükseldikten sonra emniyetli bir tırmanış için 15 metrelik(8mm) ipimizi ve daha önce bırakılan emniyet noktalarını kullanarak adım adım 3700 metreye kadar yükseldik. Daha sonrasında dağın sağ tarafindaki sağı ve solu uçurum olan sırttan yürümeye devam ettik ve saat 14:30 da zirveye ulaştık(3756metre).

Zirve defterine notumuzu bıraktıktan ve bolca fotograf çekindikten sonra iniş yoluna geçme zamanı gelmişti. Mevcut ipimiz 80m oldugu için planımız 4 kişinin 80m inmesi ve artcının ip ortası ile inmesiydi. zirveden 30m asagıda 2 boltlu istasyona geldik ve boltları kontrol ettik. 2 bolt kulağı olan istasyonda 1 tanesi sanayi işi oldugunu fark ettik ve onu destek noktası olarak alarak cift karabinli sistemi kurduk 4 kisi indikten sonra ekip arkadasımız Eyüp karabinleri toplayıp mağaracıyı sağlam bolt kulağında bırakarak asağıya iniş yaptı.

2 ip boyu asağıya indiğinde Erkam yükseklikten dolayı uyku hali ve üşümesi başlamıstı. Arkadaşımızı sıcak tutmak için kaz tüyü mont takviyesi yaptık ve ısınması için termostaki çaydan içirdik. Her indiğimiz sette çay ve şekerlemeler ile ısınmaya çalıştık. En son ip boyuna geldiğimizde Eyüp ve Erkam beklemek yerine ısınmak için yürümeyi tercih ettiler ekip liderimiz Kenan kısa ip ile ikisini ip birliğine sokarak asağıya yolcu etti.

Artçı olarak Ozan arkadaşımız da geldikten sonra ip açmak yerine yürüyerek inmeyi tercih ettik. Boyun ile külah arasındaki bivak alanında çantalarımızın yanında Eyüp ve Erkam kalan ekibi bekliyordu. Elimizdeki yiyeceklerin de çoğunu yedikten sonra inişe geçtik. Erkam yükseklik kaybetttikçe kendini daha fazla toparladı ve eski halini alarak ekibi sevindirdi. Uzun soluklarla geçtigimiz Kızılçarsak’ı koşarak aşağıya indik.

Dönüş planı beklediğimizden uzun sürecekti ama ekip olarak zirve yapıp inmenin bize verdiği huzur ile yolumuza devam ettik. 21.30’da aracımızın yanına Kayacıkpınara vardık ve Mümtaz Çankaya Dağevi’ne doğru yorucu bir günü arkamızda bırakarak devam ettik. Dağevi sorumlusu Bünyamin abimiz bizim, evine gitmemiş ve beklemişti. Zirvenin ve sıcak duşun mutluluğu ile uyuyacaktık.

İlknur AĞUM